Huidige kerk
De Sint-Lambertuskerk is een schepping van de Maastrichtse architect Alphons Boosten (1893-1951). Nadat oorlogsgeweld in 1944 de bestaande kerk had verwoest, verleende het Rijk in 1946 toestemming voor nieuwbouw. Op advies van een speciale commissie onder de bezielende leiding van de nieuw aangetreden pastoor-deken Leonard Debye besloot het kerkbestuur in 1948 in zee te gaan met de zeer ervaren Boosten. De architect ontwierp een gebouw met een aantal bijzondere elementen. De Sint-Lambertuskerk wordt door velen gezien als een hoogtepunt in zijn rijke oeuvre. In 2016 is de kerk officieel aangewezen als rijksmonument.
Atrium
Meest opmerkelijk is ongetwijfeld het atrium, dat zich bevindt vóór de hoofdingang in de westgevel. Dit door drie overdekte galerijen omgeven voorhof is bedoeld als overgangsruimte tussen de openbare ruimte van het dorp en de gewijde ruimte van de kerk. De Sint-Lambertuskerk is de enige kerk in Nederland met een atrium.
Het middenschip
Het middenschip van het kerkgebouw bestaat uit een grote halruimte met zitbanken voor de gelovigen. Deze ruimte wordt aan weerszijden geflankeerd door een smalle processiegang. Het dwarsschip kent een driedeling. Centraal bevindt zich, vooruitgeschoven de kerk in, een ongewoon groot priesterkoor dat uit vier niveaus bestaat. Achter het altaar is de sacramentskapel met het tabernakel gesitueerd.
Priesterkoor
Het priesterkoor wordt afgesloten door een halfronde kooromgang. Links van het priesterkoor leidt een trap naar een deels onder het maaiveld gelegen crypte. De doopruimte bevindt zich in een ronde kapel in de noordgevel, op de overgang van atrium naar processiegang.
Klokkentoren
Het aanzien van het exterieur van de kerk wordt vooral gedomineerd door een hoge klokkentoren aan de oostzijde en in mindere mate door een aanzienlijk lagere sacramentstoren aan dezelfde zijde. De plaatsing van de klokkentoren aan de oostzijde van de kerk baarde overigens minstens evenveel opzien als het atrium; bij de vooroorlogse kerk was de klokkentoren juist aan de tegenoverliggende westzijde gesitueerd.
Beglazing
De beglazing vormt een van de meest in het oog springende onderdelen van de kerk. Gerenommeerde glaskunstenaars als Gilles Franssen, Jos ten Horn en Daan Wildschut droegen hieraan bij. Ook beeldend kunstenaar Piet Killaars drukte een stempel op het interieur van de kerk. Hij ontwierp omstreeks 1950 de marmeren kapitelen van de sacramentstoren, twee lindehouten beelden en de kerstgroep van geglazuurd gres.
Bouw van de huidige kerk
De bouw van de kerk begon in het voorjaar van 1951. Op 26 augustus van datzelfde jaar volgde de officiële eerstesteenlegging. Op zaterdag 15 november 1952 werd de kerk in gebruik genomen. De consecratie door bisschop Lemmens liet nog op zich wachten tot zondag 28 juni 1953. De op dat moment nog onvoltooide klokkentoren werd pas in 1954 volledig afgebouwd.
Bestel het boek: "De Hemel op Aarde"
Wilt u meer informatie over de huidige kerk? Dat kan! Bestel het boek ‘De Hemel op Aarde’ en lees alles over de moeizame totstandkoming en bijzondere architectuur van de Sint-Lambertuskerk.